Reseña del libro "Zapobieganie próchnicy poza fluorkami (en Polaco)"
Próchnica definiowana jest jako bakteryjna choroba zwapnialych tkanek zęba, która charakteryzuje się demineralizacją nieorganicznej i destrukcją organicznej substancji zęba. Proces próchnicowy jest procesem ciąglym, wynikającym z zaburzenia równowagi pomiędzy wieloma cyklami demineralizacji i remineralizacji, a nie jednokierunkowym procesem demineralizacji. Próchnica powstaje w wyniku wzajemnego oddzialywania trzech glównych czynników: węglowodanów zawartych w pożywieniu, bakterii kariogennych w plytce nazębnej oraz podatnej, twardej powierzchni zęba. Nieustannie podejmowane są wysilki w celu wyeliminowania próchnicy, jednak jest ona nadal szeroko rozpowszechniona. Należy wziąc pod uwagę, że jeśli zmiana próchnicowa jest nieuwapniona, można ją odwrócic lub zatrzymac chemicznie. Dlaczego nie należy stosowac strategii fluorkowych? Dzialanie fluoru jest ograniczone w przypadku próchnicy bruzd i szczelin. Strategia z wysoką zawartością fluoru może prowadzic do niekorzystnych efektów. Środki nie zawierające fluoru, takie jak arginina, probiotyki, nowamina, pasty dentystyczne, chlorofil, ekstrakty roślinne, propolis, ksylitol, pasta antyenzymatyczna, antybakteryjna, chloroheksydyna, CPP-ACP itp. mogą slużyc jako terapie wspomagające w zapobieganiu, zatrzymywaniu, a nawet odwracaniu próchnicy zębów.
